MECLİS

Geçtiğimiz Cumartesi-Pazar günleri değerli bir arkadaşımızın yemin töreninde hazır bulunmak için Ankara da idik.Meclise hayatımda ilk defa giriyordum.Siyasilere olan basının yoğun ilgisi görülmeye değerdi.Tüm canlı yayın ekipleri oradaydı.Başımızı hangi tarafa çevirsek siyaset veya basın dünyasından ünlü birileriyle karşılaşıyorduk.Nitekim hemen yanıbaşımızda Sayın Onur Öymen,diğer tarafta Sayın Çelik,hemen arka tarafamızda Sayın Yazıcıoğlu,Ali Kırca v.s...medyadan izlediğimiz zevatlarla aynı ortamı paylaşmak garip bir duyguydu...

Az sonra muhterem arkadaşımızın sırası gelince bayağı kalabalık bir grup hep beraber Genel Kurula girdik.(Bu grubun içerisinde bloglar aleminden kayıplarda olan bir dostumuzda vardı.Hatta ayak üstü sohbet etme fırsatımda oldu.Sizler adına hemen orada kendisine abi nerelerdesin ?diye sordum.Yine aynı gizemliliği ve muzipliğiyle;"çok az kaldı döneceğim" dedi)Gerekli kontrol noktalarından geçtikten sonra izleyici localarındaki yerlerimiz aldık.Tabii ben hemen etrafı ve sayın m.vekillerini gözlemlemeye başladım.Yemin edenler,dinleyenler,sohbet edenler,görevliler ve sırasını heyecanla bekleyenler derken bir an dalmışım..Kim bilir bu meclisin çatısı altından kimler gelmiş geçmiş?Gerçekten hak edenler mi idi acaba?Milletine,Vatanına hizmet ederken hakkın rızasını ne kadar gözettiler?Eşit ve adil davrandılar mı?Menfaatlerinin peşindemi koştular yoksa yürekleri vatan sevdasıyla yanarak milletin dertlerine derman mı oldular?Ve..Acaba bu ağır sorumluluğun altına giripte bugün ahiret alemine intikal edenler ne yapıyorlar ?..Böyle düşüncelere dalmışken birden yanımda oturan kardeşim dürttü..Hemen silkindim..Divan üyesinin sesi salonda yankılanıyordu..Arkadaşımızın ismi anons ediliyordu,yemin sırası gelmişti...

Hülasa;
Meclis bana sıkıcı geldi dostlar..

Benim yarim olsun dumanlı dağlar..

En iyi dostum olsun kitaplar..

Semaverde kaynasın çaylar..

Eksik olmasın hak dostlar.