TAZİYE

Vefat haberinizi daha dün gece öğrendim muhterem abim.Medine deki dostların canları sağolsun.Haberi alır almaz mütebessim çehreniz geliverdi gözlerimin önüne ve hatıralar akıp geçti ardı arkasına.Kalbim hüzünlendi,gözlerim yaşardı...

Her sabah üniversiteye gitmeden önce bizleri ziyaret ederdiniz.Bir sayfada olsa hep beraber ders yapardık.Daha doğrusu sizler okur bizler müstefid olurduk. Sonra hep beraber kahvaltıya geçerdik,menemen yerdik.Mütevazi kişiliğinizle bizlere kudve olurdunuz.

Siz ravza-i mutaharranın en nadide çiçeklerinden biriydiniz.Mescid-i nebevinin müdavimlerindendiniz.Hatta ne zaman sizi görmeyi arzulasam,ravzadan başımı uzatmam kafiydi.Çünkü orası;sizin değişmeyen adresinizdi.Cuma mescidinin karşısındaki evinizde kim bilir kaç akşam beraber olduk,üstadımızın eserlerinden hep beraber okuduk?Nurlu beldede,kaç nur akşamlarını birlikte ihya ettik?

“Her nefis ölümü tadacaktır.”amenna..Bu bir ayrılık değil terhistir.Hüznüm ve kederim tarif edilemez ancak tek tesellim;Hayatınızda rasulullah (s.a.v)in komşusuydunuz.Şimdi de bakide medfunsunuz.Ve inşallah kabriniz cennet bahçelerinden bir bahçe olmuştur bile..Allah rahmet eylesin!