Cuma, Ekim 10, 2008

O ADAM

O adama üzülüyorum.Çok ezilip bükülmüştü.İçerisinde bulunduğu halet-i ruhiyeyi şimdi daha iyi anlıyorum.O iki taraf arasında ezildi,daha doğrusu kendini ezdirdi.Belki buna gerek kalmayabilirdi.En son hüngür hüngür ağlamıştı koskoca adam.Beni ancak dağlar paklar,dağlarda kendime gelebilirim,vicdanımın sesini dinleyebilirim diyordu.Şimdi dağlardamı bilmiyorum ama vicdanının sesi onu için için bitiriyordur buna eminim...

Hiç yorum yok: