Bugün hava açıktı.Dağlarda kar olmasına rağmen güzel bir hava vardı.Zaten bu sene kış gelmeyecek gibi.Mahalleye gideyim dedim.Amacım şimdi İstanbul da olan babamın evini kontrol etmekti.Uzun süredir uğramamıştım.Mahalleye ulaştığımda ikindi sonuydu.Tatlı bir huzur ve sukunet vardı.Köşedeki fırın,Gülpınarlı manav,berber artis(Osman Usta),şerif bakkal(şimdi market oldu)hepsi yerli yerindeydi.Nihayet ilkokul 4.ve5.sınıfı okuyup mezun olduğum okulumun önünden geçtim.İçeriden cıvıl cıvıl çocukların sesi geliyordu.Kendi çocukluğum aklıma geldi.Tam 26 yıl öncesi..
Mahallede çocuklar misket oynuyorlardı.Ama bizim zamanımızdaki gibi sokak ortasında veya evlerinin önünde değil.Evimizin hemen yanıbaşına oyun parkı yapılmış,o parkın içerisinde oynuyorlardı.Düşündümde şimdiki çocuklar bizim zamanımıza göre daha şanslılar.Kim bilir belki bizde daha önceki nesillere göre şanslıydık.
Komşularla ayak üstü sohbet ettik.Hal hatır sorduk birbirimize.Babamı sordular ne zaman dönecek diye?Karşı komşu Aysel abla hala bitkisel hayattaymış,Emel hanım kocasının vefatından sonra oğluyla Denizli de kalıyormuş.Kiracımız komşulara oturmaya gitmiş.Orhan yine camdan kafasını uzattı lafladık biraz:)
Hasıl-ı kelam;mahallelerde hala tükenmeyen bir samimiyet,sevgi ve sıcaklık var.Sanırım büyük şehirlerde bu iletişim kopmuş vaziyetde.
8 yorum:
olsun, sehirdekilerin de cani sagolsun..
biri beni yurduma dondursun!
yani emircan bey gerçekten ne kadar haklı bir konuya değinmişsiniz...yaşım çok ermez ama bende yine kendi çocukluğumdaki samimiyetlere hasretim:(yani ne bileyim düşünüyorum da ben çocukken annem daha bi samimydi komşularımızla yaa...ahh yaa şimdi ki en büyük muhabbetimiz yeni ne aldın karşı mağazaya ne gelmiş...ama eskiden...
şimdiki çocuklar şanslımı yoksa şanssızmı bilemeyeceğim.
iki lafın arasında canım sıkılıyor diyen bir çocuk ne kadar şanslı olabilir ki.
ben çocukken canımın nasıl sıkıldığını, ne olduğunu da bilmezdim.
şans payımız gittikçe düşüyor gibime geliyor.
hayırlı cumalar...
nelly,
tamam,şehirdekilerin de canı sağolsun.Yarı yıl tatili yaklaşıyor.Biner gelirsin artık:)
divaneabd,
Eskiden samimiyet vardı.Kanaat ve şükür vardı.Şimdi herşeye maddi nazarla bakmak,haset etmek var...
Suveyda,
Değindiğiniz zaviyeden bakacak olursak siz de haklısınız suveyda hanım..
Yazınızı okuyunca benimde gözümde çocukluğum ve mahallemizdeki samimiyet canlandı...Şimdiki çocuklar bence çok şanssızlar...Tamamen apartmanların içine hapis ve yalnız büyüyorlar...
Apartman diyince; ben de blog mahallesinden siteye taşınınca böyle bir yalnızlık hissettim nedense...
Dostlar beni hatırlasın :)
Uzun aradan sonra ilk ziyaretiniz mi bilemiyorum ama ilk yorumunuz bu olsa gerek:)
Şahsen sayfanızı periyodik olarak takip ediyor,yazılarınızı zevkle okuyorum.Ama yeri gelmişken bir itirafta bulunayım;blog mahallesindeyken daha sıcak bir sayfanız vardı:)Ama her halukarda takip ettiklerimdensiniz.Selametle,
huzur sokağı geldi aklıma.
Güzel bir romandı.
Yorum Gönder