Rasulullah(ASM)ı anlamak,onu yaşamak,sevgisini yüreğinde hissetmek için mutlaka onu okumak,tanımak ve hayatında örnek almak gerek diye düşünüyorum.
Bir önce ki yazımda belirttiğim hususları burada tüm detaylarıyla anlatmam takdir edersiniz ki geniş bir zaman ister.Ayrıca tabii ki o misyonu üstlenmek geniş bir vizyon ve sorumlulukta ister.Acizane benim öyle bir iddiam yoktur zaten.Amacım;bu mütevazi bloğumda "öncelikle kendi nefsime olmak üzere siz değerli okuyanlara faydalı olabilir miyim,birşeyler paylaşabilir miyim?"düşüncesidir.Tevfik Allahdandır..
Bu çerçevede konumuz olan Peygamber Efendimizin bizler için örnek teşkil edecek hal ve hareketlerini birer örnekle hatırlatmaya çalışacağım.Tabii ki Peygamberimizin tüm hayatı bizim için en güzel örnektir.Ama az önce yazdığım gibi buraya onun(s.a.v)hayatını sığdırmamız elbet mümkün değil..Bu vesileyle size bir örnekle Peygamberimiz(s.a.v)in Allah Teala'ya tazimini aktarmak istiyorum.Buna en çarpıcı örnekte sanırım Efendimizin pek şiddetli ve meşakkatli olan Taif yolculuğundan,elleri ve ayakları kanlar içinde dönerken yaptığı şu niyaz ve yakarıştır:
"...İlahi!Eğer bana karşı gazaplı değilsen,çektiğim mihnetlere,belalara hiç aldırmam.Fakat sen'in lütuf ve ihsanın,benim için daha geniştir.İlahi!Gazabına uğramaktan,rızasızlığına duçar olmaktan sen'in Nur-i Vechine sığınırım...İlahi!Sen razı olasıya kadar affını diliyorum.Bütün kuvvet,her kudret ancak sen'dendir,ya Rabbi!"(ibn-i Hişam,2,30)
Allah bizlere de Efendimizi anlamayı ve onu hayatımızda örnek almayı nasip etsin ve sevgisine mazhar kılsın.Önümüzdeki zaman dilimi içerisinde inşallah yine sizlerle bu ve diğer konuları fırsat buldukça paylaşacağım.Selametle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder